Polaganjem venaca na Spomenik srpskim ratnicima palim za slobodu otadžbine od 1912. do 1918. godine na centralnom gradskom trgu u Kraljevu , i prigodnim programom „Ko sme, taj može“, nazvanim po naredbi vojvode Živojina Mišića, u kom su učestvovali Vatrogasni orkestar „27. septembar“ i glumci Svetlana Milenković i Predrag Pavlović, koji su kazivali stihove Milutina Bojića i Ljubomira Simovića, obeleženi su značajan datum iz naše istorije – Dan proboja Solunskog fronta i novoustanovljeni praznik Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave.
Vence na Spomenik srpskim ratnicima su položile delegacije Grada Kraljeva, Raškog upravnog okruga, Vojske Srbije, Policije, Žandarmerije, delegacije boračkih udruženja, udruženja za negovanje tradicija oslobodilačkih ratova “Jovan Kursula” i udruženja Zavičajno društvo Kraljevo.
Posle tog čina prisutnima se obratio gradonačelnik Kraljeva dr.Predrag Terzić a , kustos Narodnog muzeja Kraljevo Nemanja Trifunović je govorio o značaju proboja Solunskog fronta, 15. septembra 1918. Godine, za istoriju srpskog naroda.
Rekavši da su tog dana okončane duge i tragične borbe u kojima je stradala gotovo jedna trećina srpskog stanovništva. Srpskae vojske koja je, zajedno sa saveznicima – Francuzima i Englezima, uspela da probije Solunski front,Trifunović je nagalasio da je „Posebno značajno da je prva srpska jedinica koja je probila Solunski front bila Šumadijska divizija u kojoj su se nalazili vojni obveznici iz Kraljeva i okoline. Divizija je bila u sastavu Druge armije vojvode Stepe Stepanovića i naši preci, naši Kraljevčani, su uspeli da izvrše svoj dnevni zadatak pre predviđenog roka i čak da pomognu susednim jedinicama u zauzmanju neprijateljakih bugarskih rovova. Posle proboja usledio je nezadrživi juriš srpske vojske, željne povratka u svoju otadžbinu, koja je tri godine ranije napustila svoje domove da bi izbegla kapitulaciju“. On je podsetio da je srpska vojska do 1. novembra došla do Beograda i oslobodila ga, a zatim prešla Drinu, Dunav i Savu, gde je učestvovala u oslobađanju srpskog i ostalih južnoslovenskih naroda i dala doprinos stvaranju prve države južnih Slovena – Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.