Danas je u Kraljevu , na Trgu Srpski ratnika ,  u organizaciji Savet za rodnu ravnopravanost grada Kraljeva , dečiji hor „Arija“ pod upravom Dragane Milićević snimio nekoliko srpskih i ruskih pesama koje će , kako je planirano , biti emitovane 9. maja na Dan pobede na ekranima širom Moskve.

Ovo je  deo  planiranih aktivnosti kojim Međunarodna konferencija  potomaka antifašističkih boraca iz Drugog svetskog rata „Besmrtni puk“ želi da   u Srbiji podseti na zajedničku  na antifašističku borbu u Drugom svetskom ratu.

Ideja „Besmrtnog puka“ rodila u sibirskom gradu Tomsku 2011 godine  a u Moskvi je ova šetnja ,prvi put ,organizovana 2013 godine. Zasluge za  predstavljanje Kraljeva , na ovaj način ,  tokom obeležavanja Dana pobede 2020 godine ,  učešćem  dečijeg hora i Udruženja ratnih vojnih invalida Kraljeva   pripadaju Lidiji Knežević-Pavlović, predsednici  Saveta za rodnu ravnopravnost  grada  Kraljeva i  gospođi  Nataliji Šatiljini koja je u Srbiju došla  još 1999 godine kao balerina, i od tada neumorno radi na  obnavljanju i jačanju srpsko-ruskih veza.

Kraljevo duguje posebnu zahvalnost  pripadnicima 1041. sovjetskog puka, 65. Korpusa Crvene armije koji su zajedno sa  jedinicama 4. crnogorske brigade, 3. i 6. srpske brigade Druge proleterske divizije NOVJ prešle  Ibar , zauzevši delove grada oko porušenog mosta i otpočele  presudnu bitku za  oslobođenje Kraljeva u noći 28/29.novembar 1944godine. U borbama za oslobođenje Kraljeva novembra 1944 godine izginulo je 357 pripadnika Crvene armije a njihovi posmrtni ostatci su 1962 godine ,uz najveće vojne počasti, preneti u zajedničku grobnicu u Jagodini.

Koreni veza kraljevčana i rusa sežu i u vreme posle   revolucionarnih zbivanja iz februara i oktobra 1917 godine. Posle  trogodišnjeg građanskog rata i  prestanka postojanja carske Rusije oko dva milona Rusa pripadnika svih slojeva elite carske Rusije spas je potražio u emigraciji širom sveta.Njih oko 40.000  našlo  je utočište u ondašnjoj kraljevini Jugoslaviji , najvećim delom u Srbiji. Oko tristotine njih , obrelo se i u Kraljevu u kome i danas žive njihovi brojni potomci. Oni  su u Kraljevu imali i Sokolsko društvo od 30 muškaraca i 15 devojaka, a 1937. imali su knjižaru i čitaonicu, baletsku trupu i pevačko društvo. I Spomenik srpskim ratnicima u centru Kraljeva koji je  kopija spomenika srpskim braniteljima Beograda a čiji je autor Roman Verhovski ruski vajar, arhitekta i umetnik svedoči na svoj način o kraljevačko –ruskim vezama.

1935 godine na inicijativu Vladike Nikolaja Velimirovića a povodom obeležavanja godine svetosavlja u porti manastira Žiče , sagrađena je „Bela crkva“ u kojoj su  ruski umetnici naslikali fresku cara Nikolaja Drugog ,decenijam pre njegove kanonizacije od strane Ruske pravoslavne crkve.

Rusi su od svog dolaska pa do današnjih dana davali su i daju veliki doprinos razvoju grada na Ibru. Profesori Ignjatije Poderegin, Feodor Rajevski, Ivan Vedenski i drugi odškolovali su generacije đaka ,Mihail Glušenko je u periodu od 1922 do 1927 godine projektovao  crkvu  Blagoveštenje u selu Vrdilima i oslikao njen ikonostas .U Kraljevu je živeo i ataman Kubanskih Kozaka ,Naumenko. 59 Rusa se  našlo  na spisku, među 2196  identifikovanih žrtava streljanja koga su izvršili Nemci oktobra 1941 godine u Kraljevu.