Povodom predstojećih praznika,19.aprila kada, ove 2022.godine, grad na Ibru obeležava svoj 140-ti imendan i 23.aprila, kada čitav svet obeležava Svetski dan knjige, praznik ustanovljen 1995.godine od strane UNESCO- organizacije Ujedinjenih nacija  za nauku, kulturu i obrazovanje, Narodna biblioteka „Stefan Prvovenčani“ Kraljevo priredila je danas, na Trgu Jovana Sarića,u neobičnom ambijentu, izložbu„Glasovi koji traju“, posvećenu preminulim kraljevačkim pesnicima čija su dela objavljivana u pesničkim edicijama izdavačke delatnosti Biblioteke.

Na 18 stubova zgrade Skupštine grada izložneno je isto toliko panoa na kojima su štampane pesme, samo nekolicine  pesnika, koji su pišući i objavljujući u Kraljevu, svojim delom obeležili prošli vek i prve dve decenije ovog, XXI veka, u kome Kraljevo ,što zbog njih a što zbog bogate izdavačke delatnosti, Narodne biblioteka „Stefan Prvovenčani“ i njenog  časopisa “Povelja, s pravom nosi epitet prestonice srpske poezije.

Ova izdavačka delatnost, primarno okrenuta izadavnju pesničkih knjiga pokrenuta je još 1971.godine u okviru ondašnje Kulturno prosvetne zajednice a od 1985.godine to postaje delatnost u okviru Narodne biblioteke grada.Od tada je specifikum pomenutog časopisa i njegova redakcija koju su činila,a i danas čine, znamenita imena srpske kniževnosti.

Autori ove  pažnje vredne  i vrlo neobične izložbe su mr Ana Gvozdenović i Dejan Aleksić, urednici u izdavačkoj delatnosti Narodne biblioteke „Stefan Prvovenčani“ iz  Kraljeva ,koji su danas zajedno sa Milošem Milišićem  kolegom po peru i članstvu u redakciji “Povelje” , a koji je ,trenutno, i pomoćnik gradonačelnika Kraljeva zadužen za kulturu, govorili na otvaranju ove izložbe.

Današni program otvaranja izložbe upotpunio je, svojom interpretacijom stihova nekolicine kraljevačkih pesnika, bard  kraljevačkog glumišta Milomir Mile Nedeljković.

I za sam kraj ovog izveštaja sugestija-predlog onima koji donose odluke da razmotre mogućnost da se već pomenuti stubovi na prednjem frontu zgrade Skupštine grada adekvatno opreme kako bi mogli,i u buduće, da budu koršćeni i za izložbe drugih i drugačijih sadržaja. Jest ovo doba interneta i društvenih mreža ali jeste i pomenuta lokacij vrlo posećena pa ne bi bilo zgoreg određene sadržaje i na taj način plasirati u javnost.