Polaganjem venaca,od strane čelnika Grada,Raškog upravnog okruga,predstavnika Vojske Srbije i Policijske uprave Kraljevo, na Spomenik srpskim ratnicima ,na Trgu srpskih ratnika,  danas je u Kraljevu svečano obeležen Dan proboja solunskog fronta i novoustanovljeni praznik Dan srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave.

Posle polaganja venaca, malobrojnim građanima i predstavnicima javnih preduzeća i ustanova obratio se kraćom prigodnom besedom dr.Predrag Terzić, gradonačelnik Kraljeva ,a potom su glumci Kraljevačkog pozorišta izveli  program nazvan “Srbi napreduju kao oluja” .U programu današnje svečanosti učestvovao je i Vatrogasni orkestar “27.septembar”.

Svečanost je ,delom,ostala u senci činjenice da na mestu njenog održavanja nije bilo ni jedne istaknute državne zastave,što su neki od prisutnih građana i prokomentarisali u razgovoru sa nama.

Jedinu državnu zastavu ,  na današnjoj svečanosti na Trgu srpskih ratnika ,doneo je i nosio dr.Milan Matijević koji je ,zajedno sa još nekolicnom članova Društva za negovanje tradicija “Jovan Kursula”,položio cveće na Spomenik srpskim ratnicima

Novi praznik ustanovljen je krajem avgusta 2020. godine na sastanku državnog vrha Srbije i Republike Srpske, a datum 15. septembar izabran je kao dan kada je probijen Solunski front 1918. godine.

Prošlogodišnja centralna proslava ovog novoustanovljenog praznika   je organizovana u Bjeljini a ovogodišnja će se održati u Nišu.

Današnji dan jedan je od temeljnih datuma u istoriji države i srpskog naroda .15.septembra 1918.g srpska vojska, šest divizija sa 140.0000 ljudi, uključijući i 25.000 dobrovoljaca pod komandom Petra Bojovića, Stepe Stepanovića, vojvode Živojina Mišića i regenta Aleksandra Karađorđevića otpočela je ofanzivu na sektoru Dobro polje – Veternik – Kozjak. Prvog dana borbi probijeno je 11 kilometara Fronta, koji su sutradan prošireni na 40 kilometara, čime je označen slom centralnih sila i na Solunskom frontu i u Velikom ratu.

Na presudni front, koji je zahvatao nekoliko stotina kilomtra u dužinu, uglavnom su prebacivani vojnici Kraljevine Srbije, oporavljeni na Krfu posle Albanske golgote, dugog povlačenja nakon što je austougarska vojska porobila Srbiju krajem 1915. godine

Glavnokomandujući savezničkih snaga, francuski general Franše d’Epere,je s pravom, najveće zasluge za veliku pobedu  pripisivao srpskoj vojci o kojoj je,između ostalog,rekao:  “To su seljaci skoro svi, to su Srbi, tvrdi na muci, trezveni, skromni, to su ljudi slobodni, nesalomivi, gordi na sebe i gospodari svojih njiva. Ali, došao je rat. I eto kako su se za slobodu zemlje ti seljaci bez napora pretvorili u vojnike, najhrabrije, najistrajnije, najbolje od svih. To su te sjajne trupe, zbog kojih sam gord što sam ih ja vodio, rame uz rame sa vojnicima Francuske, u pobedonosnu slobodu njihove otadžbine…“

I za Kraljevčane je ,ubrzo potom,22.oktobra završen Prvi svetski rat. Za samo 38 dana neprekidnih borbi srpska vojska stigla je sa Solunskog fronta do Kraljeva pa je tako konjička patrola kapetana Jovanovića iz Izviđačkog eskadrona drugog konjičkog puka Konjičke divizije Prve armije , 22.oktobra 1918 godine , oko 19 časova, pregazila Ibar, pokraj spaljenog drvenog mosta i ušla u Kraljevo dočekana cvećem i radošću jer je tako okončana trogodišnja okupacija Kraljeva.

Dvehiljde žitelja, ili tek polovina od broja stanovnika koga je Kraljevo imalo novembra 1915. Godine, kada je okupirano od strane Austro-Ugara, radovalo se slobodi i tugovalo za žrtvama.