Pomen povodom smrti Gorana Petrovića, književnika , redovnog član Srpske akademije nauka i umetnosti i nekadašnjeg uposlenika u ovoj ustanovi u periodu 1996. do 2009.godine,održan danas u kraljevačkoj biblioteci „Stefan Prvovenčani“, jedan je od onih događaja koji će, izvesno je, biti svojevrsni međaš između različitih epoha u istoriji kulture grada na Ibru.
Iznenadna, prerana smrt vrhunskog stvaraoca, velikana književne reči i neponovljivog promotera Kraljeva i iskrene ljubavi prema zavičaju,ujedinila je u bolu kako ljude sa kojima je Goran u svom gradu, delio vreme svog odrastanja, vreme prvih stvaralačkih dilema i napora,vreme drugovanja po omiljenim im mestima u Kraljevu,tako i one koji su ga znali samo iz viđenja i slučajnih susreta na ulicama, a koji su danas ispunili čitaonicu ove ustanove.
O tim prošlim vremenima i trenucima ispunjenim druženjem i saradnjom sa Goranom danas su,na pomenu,nadahnuto biranim rečima kako i dolikuje povodu govorili Dragana Tipsarević,dugogodišnja direktorka kraljevačke biblioteke ali i porodična prijateljica sa Goranom ,njegovi prijatelji,kolege sa posla i iz redakcije časopisa „Povelja“ ,njegova braća po peru Dejan Aleksić i Miloš Milišić kao i Milomir Mile Nedeljković ,glumac i nekadašnji upravnik Kraljevačkog pozorišta koji je ,bez obzira na razliku u godinama,drugovao sa Goranom ali i sarađivao u mnogim projektima koje su dve ustanove kulture,biblioteka i pozorište,zajednički realizovali što u Kraljevu što širom Srbije.
Danas izgovorene reči na pomenu Goranu Petroviću zaslužuju da budu prenete integralno, a ne nikako u izvodima citiranim u medijskim sadržajima , pa stoga i predlažemo biblioteci „Stefan Prvovenčani“ kao organizatoru događaja da ih učini dostupnim javnosti, bilo kao integalne tekstove na svom sajtu bilo kao video snimke koje bi zainteresovani mogli pročitati ili pogledati.
Posebno se ova naša sugestija odnosi na javno publikovanje video zapisa Goranovog razgovora na njegovoj zadnjoj promociji u kraljevačkoj biblioteci, tokom koga je on,iniciran pitanjima Dejana Aleksića, osetio potrebu da,kako kaže na snimku kojim je otpočeo današnji pomen ,dopuni svoju biografiju.To je tada i učinio nadahnutom pričom o gospođi Zagi Nektarijević,profesorki književnosti i njegovoj prvoj komšinici u Omladinskoj ulici u kojoj je odrastao,koja ga je uvela svet slova i reči, naučivši ga da piše i čita još pre polaska u školu.
Na današnjem pomenu od Gorana Petrovića se ,u ime grada oprostio i dr.Predrag Terzić,gradonačelnik Kraljeva.
Broj pregleda: 573
Komentari su zatvoreni.